จุดเริ่มต้นแห่งเวรกรรมที่เพื่อนผิดคำสัญาต่อเพื่อน เพราะความโลภ ความอยากได้ ในสิ่งที่ไม่ใช่ของตน เป็นต้นเหตุให้อีกหลาย ๆ ชีวิตต้องมารับเคราะห์กรรมอันนั้น และเมื่อสำนึกได้และอยากจะแก้ไขมัน ก็สายเกินไปเสียแล้ว
คืนหนึ่งเยื้อน เพื่อร่วมสาบานของพระยามธีระรัตน์ ได้หอบลูกสาววัยแบเบาะมี่บ้านด้วยคดีฆ่าเมียและชู้ตาย เยือนขอให้พระยะรับเลี้ยงเย็น ลูกสาวของตนไว้พร้อมทั้งฝากโฉนดที่ดินของไทรโศก สองพันกว่าไร่ไว้ให้กับเย็น เมื่อโตเป็นสาว แล้วเยื้อนก็หนีหายไปโดยไม่มีข่าวคราวอีกเลย
เมื่อเวลาผ่านไปพระยาธีระรัตน์ก็ร่ำรวยขึ้นผิดหูผิดตา ส่วนเย็นก็ได้รับการเลี้ยงดูในฐานะคนรับใช้ใกล้ชิดและได้เรียนจนจบมัธยม เย็นจงรักภัคดีกับท่านพระยา ยิ่งนัก เพราะสำนึกในบุญคุณ โดยหารู้ไม่ว่าเงินทองที่จุนเจือครอบครัวธีระรัตน์อยู่นั้นเป็นดอกผลมาจาก สมบัติของตนทั้งสิ้น
พระยาธีระรัตน์เสวยสุขอยู่บนกองเงินกองทองได้ไม่นานก็เจ็บป่วย ท้ายสุดท่านก็ขอกลับไปตายที่ไทรโศก โดยมีเย็นคอยตามไปดูแล พร้อมทั้งเพิ่มลูกเลี้ยงอีกคน ท่านพระยาสิ้นใจตายทิ้งให้เย็นต้องอยู่ไทรโศกกับเพิ่มตามลำพัง ซึ่งมันเป็นเพียงจุดเริ่มต้นแห่งเวรกรรมที่ท่านพระยาผิดคำสัญญาต่อเพื่อนรัก นั่นเอง
วันเปิดพินัยกรรม ทนายเจน คดีกิจ อ่านข้อควาที่ทำให้คุณหญิงแทบกระอักเลือดเพราะใจความนั้นสั่งให้บานเย็นแต่ง งานกับกิตติ ลูกชายคนเดียวของท่านพระยากับคุณหญิงและต้องมีทายาทด้วยกันด้วย หากฝ่ายใดไม่ทำตามพินัยกรรม ทรัพย์สินจะตกเป็นของบานเย็นทันที คุณหญิงไม่พอใจเพราะรู้ดีว่าดอกผลที่ได้จากไทรโศกนั้นมามายนัก ซ้ำร้ายกิตติก็ยังมีเมียอยู่แล้วชื่ออุษา ซึ่งกำลังตั้งท้องอยู่ด้วย และก็ไม่มีใครได้รู้ว่า เย้นนั้นเป็นโรคเรื้อนที่มี่มีวันรักษาหาย คุณหญิงจึงต้องคิดทำการสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ที่ไม่ต้องให้ลูกชายของตนต้องสมสู่กับเย็น ซึ่งเป็นโรคเรื้อนแต่ให้สมับัติของไทรโศกยังคงเป็นของตระกูลธีระรัตน์ต่อไป
งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างเงียบ ๆ ที่บ้านไทรโศก บานเย็นถูกส่งตัวเข้าหอด้วยความมืดมิด ไม่มีแสงและเสียงใดเล็ดลอดออกมา รู้แต่เพียงว่าตกดึกก็มีผู้ชายเข้ามานอนด้วยกับเธอด้วยกริยาที่รักใคร่ทนุ ถนอมเธอเป็นที่สุด เพียงแต่สามคืนเท่านั้น คุณหญิงก็พาคุณกิติและคุณอุษากลับกรุงเทพฯทันที บานเย็นตั้งท้องสมใจคุณหญิง เธอคลอดลูกเป็นชาย คุณหญิงก็มาเอาลูกของเธอไปและเปิดเผยความลับว่าชายที่สมสู่ด้วยนั้นไม่ใช่ คุณกิติ แต่กลับเป็นไอ้ใบ้ เด็กวัดแห่งไทรโศก บานเย็นตัดใจเพื่อให้ลุกได้เป็นทายาทของธีระรัตน์ ดีกว่าที่จะต้องมีแม่เป็นเรื้อนและมีพ่อเป็นใบ้ สิ่งสุดท้ายที่บานเย็นขอคือ ให้ใบ้มาผูกข้อมือรับขวัญลูกน้อยที่คุณหญิงจะพรากลูกจากไป
บานเย็นใช้ชีวิตอยู่ที่ไทรโศกโดยีไอ้ใบ้คอยดูแลอยู่ห่าง ๆ แล้ววันหนึ่งที่คุ้งน้ำของบ้านไทรโศกมีเรือลอยเรือมาพร้อมกบศพสองผัวเมีย ตายอยู่ในเรือ มีเพียงทารกน้อยเพศหญิงรอดชีวิตมาได้ เย็นจึงเก็บมาเลี้ยงพร้อมทั้งตั้งชื่อให้ว่าไทรงาม
ยี่สิบปีผ่านไป คุณหญิงต้งชื่อลูกบานเย็นว่า ยิ่งยงหรืออู๊ด เขาเติบโตกลายเป็นหนุ่มเรียนจบวิศวกร ส่วนลูกชายของกิติกับอาที่ชื่อเกียรติกรหรืออ๊อด เรียนไม่จบอะไรเลย ถอดแบบกิติผู้เป็นพ่อมาทุกกระเบียดนิ้ว คุณหญิงจึงรักใคร่เอ็นดูอู๊ดจนอกนอกหน้าสร้างความเกลียดชัง ให้อุษาและอ๊อดเป็นอย่างยิ่ง
ด้านไทรงามก็เติบโตเป็นสาวสวย เรียนจบแพทย์อยู่ที่กรุงเทพฯ อ๊อดได้มีโอกาสได้รู้จักกับไทรงามในวันที่เขาเอาเอกสารมาส่งให้ทนายเจนเขา สนใจไทรงามอย่างมาก อ๊อดแนะนำให้ไทรงามได้รู้จักกับเด่นดาว หลานสาวของท่านเจ้าคุณยงยศศฤงคาร เด่นดาวสงสัยเมื่อเธอได้เห็นไทรงามห้อยเหรียญชื่อย่อ ย.ย. อันเป็นเหรียญเฉพาะ ตระกูลของเธอเท่านั้น
วันหนึ่งหัวใจของเย็นก็แทบแตกสลายเมื่อได้รับจดหมายจากคุณหญิง ว่าอู๊ดเริ่มมีอาการของโรคเรื้อน และคุณหญิงจะนำมารักษาที่ไทรโศก โดยที่ตัวอู๊ดเอง รู้แต่เพียงว่าเขาเป็นโรคผิวหนังเท่านั้น อุษา กิติ อ๊อด เด่นดาว ท่านเจ้าคุณ ติดตามคุณหญิงมาด้วย จุดประสงค์ที่แตกต่างกันไป อู๊ดต้องไปฉีกยาที่คลินิกของไทรงามทุกวัน เขารู้สึกถูกใจน่าทางของไทรงาม แต่เมื่อรู้ว่าไทรงามเป็นลูกของเย็น เขาก็แสดงทีท่าว่ารังเกียจจนหญิงสาวเริ่มรู้สึกได้ แต่คนที่เสียใจที่สุดเห็นจะเป็นเย็นและใบ้ พ่อ แม่ ที่แท้จริงอู๊ดนั่นเอง
กิติกับอุษาเห็นดีให้อ๊อดรักกับไทรงามเพื่อหวังสมบติ วันหนึ่ง กิตเมาเหล้าเข้าไปหาเย็นและบังคับขู่เข็ญ ให้ไทรงามแต่งงานกับอ๊อด เย็นไม่ยอมทำตาม กิติโกรธจัด เฆี่ยนตีเย็นปางตาย อู๊ดเห็นเหตุการณ์เข้ามาช่วยกิติจึงพลั้งปากด่าว่าอู๊ด หาว่าจะเข้ามาช่วยแม่หรือ แล้วเผอิญใบ้มาเห็นเหตุการณ์จึงเข้ามาช่วยอีกคน ผลักกิติ ซึ่งเมาอยู่หกล้มหัวฟาดพื้น กลายเป็นอัมพาตไปเพียงข้ามคืน
อู๊ดเริ่มสังเกตว่ามีชาวบ้านหลายคนทกเขาอยู่เสมอว่าหน้าตาเหมือนนายใบ้ และเริ่มเอะใจในคำพูดของกิติคืนนั้น และวันหนึ่งอู๊ดกับไทรงามได้ไปพบยายอ่อน คนเก่าคนแก่ของคุณหญิงที่กำลังเจ็บหนักใกล้ตาย ยายอ่อนคนเก่าแก่ของคุณหญิงที่กำลังเจ็บหนักใกล้ตาย ยายอ่อนเพ้อว่าอู๊ดคือนายใบ้ที่แกเลี้ยงดูมาและบอกว่าไทรงามไม่ใช่ลูกบาน เย็น เพราะลูกบานเย็นเป็นผู้ชายสร้างความงุนงงให้กับไทรงามและอู๊ดเป็นอย่างยิ่ง
ไทรงามแอบไปได้ยินเพิ่มคุยกับทนายความเจน ว่าอู๊ดไม่ใช่ลูกของกิติกับอุษาแต่เป็นลูกของเย็นและใบ้ ส่วนอ๊อดก็ไม่เคยเหลียวแลพ่อซึ่งเป็นอัมพาตเที่ยวเตร่ไปเรื่อย ๆ จนเจอกับสองพ่อลูกโจรปล้มฆ่า ทนต์และเทพ เป็นสมุนชกศึกเข้าบ้านโดยไม่รู้ตัว เทพแอบชอบกับอัมพริกาลูกสาวสุดรักสุดดวงใจของเสี่ยโอ ถึงขั้นลักลอบได้เสียกันจนอัมพริกาท้องแต่ไม่กล้าบอกความจริงกับพ่อ จึงคิดอุบายตามอู๊ดไปค้างคืนที่เขื่อน เสี่ยโอโกรธจัดตามมาเอาเรื่องกับคุณหญิงบังคับให้อู๊ดแต่งงานกับลูกสาว อู๊ดปฎิเสธได้สร้างความอับอายให้กับเสี่ยโอเป็นอย่างยิ่ง
อู๊ดแอบเอายาที่ไทรงามฉีดให้ทุกวันไปให้หอมคนอื่นดู จึงรู้ว่าเป็นยารักษาโรคเรื้อน ทำให้เขาเริ่มสงสัยในความสัมพันธ์ของตนเองกับเย็นและใบ้มากยิ่งขึ้น แต่ถามใครก็ไม่มีใครให้คำตอบกับเขาได้ ซ้ำร้ายข่าวเรื่องเขากับอัมพริกาก็ไปเข้าหูไทรงามทำให้เข้าใจผิดกันมากขึ้น แต่ทั้งหมดนี้อยู่ในสายตาของคุณหญิงทั้งหมด คุณหญิงจึงบังคับให้อู๊ดหมั้นกับไทรงามอย่างกะทันหัน ทรัพย์สมบัติของไทรโศกจะได้ตกเป็นของอู๊ดและไทรงาม ความผิดบาปในใจที่เคยสร้างไว้กับเย็นก็จะได้หมดไปเสียที
เสี่ยโอแค้นมากที่ถูกบ้านไทรโศกปฎิเสธการแต่งงานของอู๊ดกับอัมพริกา จึงคิด วางแผนกับทนต์ให้ไปปล้นบ้านไทรโศก จนกิติถูกระเบิดตายอย่างน่าเวทนา ทนต์จับตัวไทรงาม เด่นดาว ล่านเจ้าคุณไปเป็นตัวประกัน ใบ้ตามไปจับตัวเสี่ยโอมาทรมานเพื่อให้บอกว่าเอาคนทั้งหมดไปไว้ที่ไหน แล้วความลับทุกอย่างเรื่องชาติกำเนิดของอู๊ด ก็ถูกเปิดเผยในค่ำคืนนั้นเอง
เพิ่มถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ใบ้ไม่ยอมห่างอู๊ดลูกชาย อาสาติดตามพวกที่ถูกจับกลับมาให้ไดเ ทนต์ถูกยิงอาการสาหัส ก่อนตายจึงสารภาพ่าเขานี่แหละเป็นคนฆ่า ฉัตรพงษ์ บุตรชายของท่านเจ้าคุณตาย และไทรงามก็คือหลานสาวของท่านเจ้าคุณนั่นเอง
เรื่องราวทุกอย่างผ่านไปด้วยดี ไทรงามได้กลับไปใช้นามสกุลยงยศศฤงคารอย่างเต็มตัว และคนที่ปลื้มที่สุดเห็นจะเป็นเย็นกับใบ้ ที่ได้เห็นอู๊ดลงเอยกับไทรงาม ท่ทั้งสองรักดังดวงใจ ทุ่งนาไทรโศกคือสมบัติที่ได้กลับคืนสู่เจ้าของที่แท้จริงเสียที
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น